Witteneiland

1993 - 1997

Dit bouwproject op het schiereiland ontwikkelt zich van een verbinding met de 19e-eeuwse bebouwing in het noordoosten naar een open en transparante verkaveling aan het water in het zuidwesten.


Het noordoostelijke deel van het plan is een in opzet gesloten bouwblok, dat overeenkomsten heeft met de bestaande bebouwing en de rooilijnen hiervan verlengd. De nieuwe bebouwing is los gehouden van de aangrenzende Nassaukerk en het bestaande ‘witte huisje’, zodat vanaf de straat zicht is op deze gebouwen en op het binnenterrein van de nieuwbouw.

Het aansluitende blok is van het noordoostelijk deel gescheiden door een straat die ‘doorkijk’ geeft op de overzijde van het water. Het laatste blok staat ‘eigenwijs’ op de kade en is uit de rooilijn geplaatst. Aan de zijde van de Kostverlorenvaart zorgt dit voor een versmalling van het dwarsprofiel, waardoor deze kade een rustig en intiem karakter krijgt. Aan de zijde van de brede Kattensloot ontstaat er juist een terrasplein dat tot ver in de Kinkerbuurt zicht geeft over het kanaal.

De geleidelijk in hoogte oplopende bebouwing tot torens van 7 tot 8 lagen, accentueert de kop van het schiereiland. De blokken zijn zodanig geplaatst dat vanuit de aangrenzende 19e-eeuwse buurten diverse kijklijnen over het water ontstaan.


Algemeen
216 Woningen en een parkeergarage
Bouwperiode
1993 - 1997
Opdrachtgever
Bouwvereniging Rochdale, Amsterdam
Architect
Lucien Lafour en Rikkert Wijk
Projectleider
Leen Borst